Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

"ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ" ΣΕΙΡΑ ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ
Ξεκινήσαμε από τη Μεσσήνη διασχίσαμε το χωριό Αβραμιού και μετά τον Αριστομένη ακολουθώντας τις πινακίδες στρίψαμε για Κουτίφαρη από όπου το Πουλίτσι μας περίμενε περίπου 4 χιλιόμετρα πιο πέρα.  Σε μια διαδρομή γεμάτη από μαγευτικές εικόνες και ένα φυσικό κολάζ γεμάτο πρασινισμένους λόφους και ανοίγματα στον Μεσσηνιακό κόλπο δεν μένει παρά να παραδοθείς σε αυτή τη φυσική συνομωσία.  Πέτρινα σπίτια σε υποδέχονται ενώ το βλέμμα σου πασχίζει να ανακαλύψει τα μυστικά του χωριού, η θέα στα βουνά στον κάμπο και στη θάλασσα σε ξελογιάζει. Έχεις καταλάβει πια πως είναι δύσκολο να φύγεις πια από εδώ. Η περιήγηση μόλις έχει αρχίσει και ακούς τους πρώτους ψιθύρους. Οι λιγοστοί κάτοικοι σε καλωσορίζουν. Σε ένα τόσο μαγευτικό χωριό όπου η πέτρα στοργικά τα έχει καλύψει όλα χωρίς να υπάρχει ίχνος οικιστικής παραφωνίας ζουν με τα βίας έξι άνθρωποι. Αυτό μαθαίνεις και βυθίζεσαι σε μελαγχολία. Το γάβγισμα του σκύλου σε ξυπνά και συνεχίζεις να θαυμάζεις το ηλιοβασίλεμα που έχει αρχίσει να δίνει παράσταση. Τα λόγια είναι περιττά και οι εικόνες απλά μια απομίμηση ενός αυθεντικού χωριού που σας καλεί να το ζωντανέψτε με τη παρουσία σας. Στον Κουτήφαρη θα βρείτε και καφενείο οπότε δεν πρέπει να σας προβληματίζει η μοναξιά που περιβάλλει το Πουλίτσι  ένα από τα στολίδια του Δήμου Μεσσήνης.


Επιμέλεια παρουσίασης: Γιάννης Λάσκαρης
























4 σχόλια:

  1. Αυτό το στολίδι ήταν κάποτε γεμάτο ζωή.... Παραμένουν ακοίμητοι μάρτυρες τα κλειστά παράθυρα και οι χορταριασμένες αυλές. Μελαγχολικό και για μας που ζήσαμε και μεγαλώσαμε εκεί όταν ακούγονταν παντού φωνές και γέλια. Τώρα, φωτογράφε μου και σημερινέ διαβάτη, για μένα τουλάχιστον είναι πιο μελαγχολικό γιατί οι φωνές που σώπασαν κοιμούνται ήσυχα στον Άγιο Χαράλαμπο που προσπέρασες για να φτάσεις στο χωριό. Η παρουσία τους όμως είναι παντού. Στα δρομάκια στον ίσκιο του πλάτανου, στο πουρνάρι, στη βρύση... στο παλιό καφενείο... Αν αφρουγκαστείς θα σου φέρει ο αέρας τις φωνές τους, τις περπατησιές ...τα γέλια τους...τους...άκου... Μπαρμπα-Παναγιώτης, η Θεια-Σπυρίδω... Ο Νικολόπουλος...Η Θεια-Γιωργία....Η Σπυρίδω μαλώνει τον Παναγιώτη να μην τρώει και πάθει πάλι Ειλεό....Ο Νικολόπουλος μαλώνει με τη Δημητράκαινα που το έκοψε το νερό από τον κήπο ενώ δεν είχε σειρά...και εμείς γελάμε...με πολύ αγάπη όμως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή μας φίλη μας συγκινήσατε αλλά και μας οπλίσατε με πείσμα να αγωνισθούμε για αυτούς τους τόπους που λατρέψατε και αποτελούν τα δικά σας ιερά βιωματικά μονοπάτια. Ξαναβρεθήκαμε στο χωριό και θα ξαναβρεθούμε. Μπορείτε μέσα από σελίδα ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ στο facebook να δείτε "πεισματικά" αφιερώματα μας σε όλα αυτά τα χωριά. Με τιμή Γιάννης Λάσκαρης (laskaris0@gmail.com)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να είστε καλά. Σας ευχαριστούμε για το αφιέρωμα. :) <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή